Ptaki
PAPUGI DUŻE
AMAZONKA NIEBIESKOCZELNA
Amazona aestiva
Rząd : papugowe
Rodzina : papugi
Zasięg : wsch.Boliwia, pn Argentyna, śr.Brazylia
Amazonki, jak sama egzotyczna nazwa na to wskazuje, należą do jednych, z najpiękniejszych papug na świecie. Amazonka "aestiva " niebieskoczelna, należy właśnie do grupy tych papug. Jej dostojny, egzotyczny wygląd sprawia, że nie można oderwać oczu od niej, a my sami możemy się zakochać w tym ptaku, bez granic...
OGÓLNIE CHARAKTERYSTYKA
Po raz pierwszy jak wskazują notatki została opisana w 1758 roku przez Karola Linneusza. Papugi zamieszkują Brazylię, Paragwaj i Północną Argentynę. Długość amazonki niebieskoczelnej sięga 38 cm, czasami bywa, że dwa centymetry można dodać lub ująć z całej jej długości. Wyróżniamy dwa podgatunki tych papug; amazonka " Aestiva" i amazonka " Xanthopterys ". Oba ptaki są bardzo podobne do siebie, i dla przeciętnej osoby, są trudne do ustalenia,i rozróżnienia danego gatunku. Na ogół większa część osób, myli amazonkę niebieskoczelną z amazonką kuriką " amazona barbadensis ". Jest bardzo łatwo odróżnić obie te amazonki od siebie, chociażby po dziobie, po budowie głowy, ogólnie budowie całego ciała,i barwach ptaka. Amazonka niebieskoczelna ma cały swój dziób w kolorze czarnym, natomiast, amazonka kurika ma widoczne odbarwienia w kolorze kości słoniowej,który jest szczególnie widoczny i to ją chyba najbardziej odróżnia,od amazonki niebieskoczelnej. Ponadto amazonka " aestiva " jest znacznie większa, a głównie odbarwienia czerwone na skrzydłach i ogonie są znaczniej intensywne, i przez to bardziej widoczne. Ostatnio coraz mniej jest papug z odłowu, z ich naturalnego środowiska. Na pewno w dużej mierze przyczynili się do tego hodowcy, i osoby zajmujące się handlem żywym towarem. Długość życia danych ptaków, jest godna uwagi, i całkiem nie należy o tym zapominać, że są długowiecznymi papugami. Tak więc kilkakrotnie odnotowano, że papugi dożywały 100 lat. A we Wrocławskim Zoo, był przypadek papugi, która dożyła 120 lat, tak więc papuga ta wędrowała z pokolenia na pokolenie, zmieniając tylko swoich podopiecznych, a na koniec dotarła do Wrocławskiego Zoo. Mamy więc do czynienia z gatunkiem papugi, gdzie żywot jej, można śmiało przyrównać do długości życia ludzi.
CECHY U PTAKA
Samiec i samica, na pozór wyglądają podobnie, i wydają podobne odgłosy i dźwięki, natomiast samo gwizdanie, wyuczone na perfekt, można przypisać tylko i wyłącznie samcowi, bo samica nie potrafi dorównać mu, w żaden podobny sposób w jego znakomitym naśladownictwie, w tej dziedzinie. Co do wielkości,to samice wyróżniają się mniejszą budową swojego ciała, natomiast samce w tym momencie, przybierają potężniejszy, masywny kształt swojej budowy, sylwetki. U samic, brak jest w skrzydłach żółtych piór, jak i również kolor czerwieni wygina się znacznie w dół i jest przez to ,następnym punktem w odróżnieniu od samców. Jest to bardzo widoczne przy parze ptaków, gdy np. papugi siedzą obok siebie na żerdzi, lub kilka samic, i samców znajduje się w tej samej wolierze, wtedy możemy swobodnie dokonać porównania, między poszczególną płcią Ptaków. Amazonki na ogół, przyzwyczajają się do obecności człowieka, przez co szybciej pozyskują u niego dodatnie względy. Papugi które zostały wychowane, przez swoich autentycznych rodziców do końca, tzn. do pełnej socjalizacji, nie mogą być np. porównywalne do papug żako - kongijskich,dlaczego ?? dlatego że amazonkę- niebieskoczelną, jest o wiele łatwiej oswoić, w wieku 18-tygodni do człowieka, chociaż z nim wcześniej nie obcowała, niż dla porównania, żako-kongijskie. Ogólnie rzecz biorąc, nawet dzikie amazonki, mają mniej problemu, z socjalizacją, i przystosowaniem się, do zasad panujących przez człowieka. Mowa, na zasadach nauki ptaka. A więc gdy chętnie mówimy do naszej papug, jakieś szczególne słowo, ona potrafi z biegiem czasu powtórzyć, dokładnie taki wyraz. Zazwyczaj wyuczona mowa u amazonek, to tylko i wyłącznie nasza w tym zasługa, i dla nas również przez to wielka chwała. Chętnie się uczą mówić, i bardzo łatwo wymawiają poszczególne wyuczone słowa. Jeśli zadbamy my, odpowiednio o taką naukę, papuga zdoła wyuczyć, się znaczną ilość słów. Natomiast, gdy my będziemy wiernie czekać, jak sama zacznie powtarzać słowa które tylko usłyszy u nas w domu, to raczej nie miejmy złudzeń, bo nie doczekamy się pozytywnych rezultatów. Jak u większości papug, które potrafią gadać,amazonki zdarzają się również i takie, które potrafią powtórzyć tylko jedno słowo, albo też nie odezwą się ani słowa przez całe swoje życie. Takie zachowanie ,wynika z różnych pobudek ptaka. Gdy np. zostały źle potraktowane przez człowieka, lub osobę która miła pierwszy raz z nimi kontakt. Często papugi potrafią się czegoś przestraszyć, a zaistniała sytuacja spowodowana może być przez zmianę miejsca, lub z tęsknoty do poprzedniego właściciela, wtedy taka papuga, może zaprzestać mówić za zawsze. Należy również wiedzieć, że bardzo często, zdarza się, niemowa, która nie odezwie się ani słowem, przez większość swego życia. Głównie amazonce, sprawia większą radość samo gwizdanie, które jest podobne często w intonacji do wymawianego słowa z akcentem, i tak ogólnie gwizdanie, sprawia ptakom największą przyjemność, radość i daje przez to więcej satysfakcji, niż sama gadka ludzka. To w gwizdaniu, głownie amazonki są w tym największymi mistrzami, i to powinniśmy docenić, i zawsze zadbać o to, aby papugi miały na tyle swobody ruchu, i radości, żeby nie zapominały o wyuczonych swoich dźwiękach. Zachowanie Amazonek, jest bardzo podobne, do papug z tego samego gatunku, a mam na myśli to, że większość amazonek niebiesko czelnych, swoją postawą reprezentują dostojność, i nie są szczególnie płochliwe, i w zasadzie szybko przyzwyczajają się do nowego opiekuna, i otoczenia. Należy również dodać ; że ptaki, traktują wszystkich domowników w zasadzie jednakowo, chociaż zdarzają się również papugi takie, które przekonują się tylko i wyłącznie do jednej wybranej osoby, pozostawiając innych na boku, i w zasadzie tylko tej osobie są wierne i w pełni całkowicie oddane. Nie mam tu na myśli ani płci, ani wieku papugi, oraz jak zostały wychowane w niewoli, czy były ręcznie wykarmione czy też odchowane naturalnie przez swoich rodziców. Często można przeczytać, lub usłyszeć od osób mniej znających się w danej dziedzinie, że samice papug amazonek, przywiązują się znaczniej do osoby płci żeńskiej, a samce papug amazonek, do osób w tym wypadku płci męskiej-mężczyzn. Nigdy nie było to prawdą, i nigdy nie będzie !!
POMIESZCZENIA DLA PTAKÓW
Dla papug w niewoli, a głownie amazonek, w tym amazonek-niebiesko czelnych, jest niebywale ważny ruch, Ruch i jeszcze raz RUCH !! a ten ruch świadczył będzie o jej wyglądzie, a przede wszystkim o jej zdrowiu. W zasadzie większość przetrzymywanych w niewoli amazonek niebiesko-czelnych, potrafi się nieźle obtłuścić, to znaczy ( nie prawidłowo lub za dużo przybrać na wadze ) przy zbyt bogatej w tłuszcze podawanej karmie ziaren. Takie żywienie, jest złe !!, i bardzo nie właściwe dla tych papug z tego gatunku. Dlatego też wypuszczanie ich z ciasnych klatek sprawia, że papugi nie potrafią tak łatwo przybierać na wadze, a ich sprawność fizyczna, co do lotów jest płynna, więc ptaki wcale, nie męczą się samym lotem. Widać to po oddechu wydawanym po takim locie przez ptaka. Amazonki, jeśli są zbyt obłuszczone, mają nieco dziwny, zapach swojego ciała. Zapach się zmienia, z dnia na dzień, i przypomina nagle woń piżma. Wszystkie papugi zatłuszczone- zapasione, wydalają ze swojego organizmu taką specyficzną woń, i wtedy mamy największą pewność ku temu, że są, jak najbardziej zapasione. Jeśli zdarzy się, że papuga u was przyjmie taki nieprzyjemny zapach, to nie należy robić zbyt pochopnych kroków, do natychmiastowego odchudzania papugi. Fakt, że zapach, nie jest najpiękniejszy, ale gdy decydujemy się na odchudzanie ptaków, to zawsze należy podjąć bardzo ostrożne, a zarazem odpowiednio konkretne kroki. Dlatego nie zapominajmy nigdy, że dla amazonki najstosowniejszy jest ruch, i dlatego częste loty po pokoju, to sprawa naturalna u tego gatunku ptaków. Na pewno nie znajdzie się taka klatka w sprzedaży, w której papuga czuła by się na tyle dobrze, i miała by na tyle miejsca, zarówno dla samej siebie, jak i jej lotów. Zawsze lepsze dla papug od klatek, są woliery pokojowe, a jeszcze lepsze, woliery ogrodowe-zewnętrzne, a najlepsza jest Wolność !!. Taka woliera powinna mieć zrobioną cześć metalową z siatki, a oczka tej siatki nie powinny być mniejsze niż 25 x 25 mm. przy grubości drutu 2 mm. Grubość siatki może się zwiększyć do 1 mm przy tego typu oczkach. Najbardziej właściwą budową, lub przodem woliery przy tego typu zabudowach, są metalowe pręty o grubości 6 – 8 mm drutu chromowanego -nierdzewnego. Efektownie to wszystko bardzo wygląda ,jak i daje wspaniałe rezultaty. Takie przody są do zestawienia, nawet przy wysokości 2,5m,dzielone zazwyczaj, w kilku częściach, do zestawienia samemu. Są one elektrycznie zespolone, więc wygląd i trwałość są w dużej mierze tak skonstruowane, aby stabilność pozwala nam mieć całkowitą pewność o samym wyglądzie, i bezpieczeństwie naszych papug. Wymiary takiej woliery ogrodowej to: 2,5 x 1,5 x 1,5 m. Najlepiej w takich wolierach sprawdzają się wodne zraszacze. Na podłoża stosowny będzie w tym wypadku piach rzeczny, lub inny piach uprzednio i odpowiednio wyczyszczony ( najlepsza metoda przygotowania odpowiednio piachu ,to płukania, i mycie z niewłaściwych zanieczyszczeń i zabrudzeń, w letniej czystej wodzie ). W przypadku wolier pokojowych najlepiej sprawdzają się drobno rozdrobnione trociny, lub kupne granulaty, w postaci sprasowanych trocin. Takie trociny nie sprawdzają się w wolierach zewnętrznych, dlatego że na zewnątrz jest inna, zmienna wilgotność powietrza, a w dodatku deszcze, i inne negatywne, nie sprzyjające warunki atmosferyczne. Wtedy należałoby kilka razy w tygodniu wymieniać takie trociny, na całkiem nowe, suche i pachnące świeżością, co troszkę mija się z celem, i przez to stało by się uciążliwe, pracochłonne, i kosztowne dla nas. Przy nie odpowiednim, nie fachowym, i nie starannym czyszczeniu takich wolier zewnętrznych, możemy mieć problem z grzybem i z innymi drobnoustrojami, które nie korzystnie wpływają na zdrowie naszych papug, i życie. Dodam jeszcze, że staranność i dbałość, przy tego typu wolierach ma swoje zalety, jak i jak zawsze wady. Poza trzeba wiedzieć nam, że woliera musi być stale zamknięta i odpowiednio zadaszona. Oczywiście usytuowana tak, aby światło dzienne docierało do ptaków, przez większość dnia, ale również im nie przeszkadzało, i nie utrudniało życia w takiej wolierze. Prowitamina D3 jest pobierana bezpośrednio z promieni słonecznych, a potem przetwarzana na naturalną wit. D3 i korzystnie wpływa wtedy, na wszystkie ptaki świata, bez tej witaminy nasze ptaki pozbawione byłyby wszystkich czynności normalnego czynnego życia w świecie. Takiego światła dziennego nigdy nie zastąpi ptakom światło o innym wymiarze, i to chyba można właśnie zaliczyć do korzyści, jakie mają papugi z wolier zewnętrznych, czego nie mogą mieć, w wolierach pokojowych-wewnętrznych. Każdy gatunek papug, jak również innych ptaków Egzotycznych, z powodzeniem, i korzyścią dla właścicieli tych że ptaków, rozmnaża się znacznie korzystniej, w wolierach, i szklarniach zewnętrznych, niż wewnątrz w ptaszarniach, w których znajdują się owe ptaki. Każde pierzenie czy skłonności do pobierania pokarmu mają się lepiej na zewnątrz, niż wewnętrznych domowych wolierach, czy pomieszczeniach klatkach. Więc należy tu zaznaczyć, i zachęcić wszystkich, że przy najmniejszych naszych możliwościach, jakie posiadamy wewnątrz domu, wystawiajmy chociaż ptaki w pojedynczych klatkach na zewnątrz, na powietrze, kilka godzin tygodniowo, w lato, gdzie jest dużo słońca, aż do później ciepłej jesieni. Przy takich kąpielach słonecznych, nasze papugi znacznie szybciej się regenerują, i przez to czują się o znacznie lepiej. Ich ciało, pióra i organy wewnętrzne, pobudzą się przez to do życia, i życie to staje się łaskawsze dla nich samych, i dla nas również, opiekunów tych że ptaków. Miejmy to zawsze na uwadze i zapamiętajmy, że życie rodzi wszędzie tam, gdzie może się narodzić i nic nie stanie mu na drodze, do dalszej ewolucji.
WYMAGANIA PTAKÓW
Zwłaszcza papugi aestivy, bardzo lubią spryskiwanie letnią wodą, oraz pomieszczenia gdzie ptaki się najczęściej znajdują, powinny być odpowiednio utrzymane, o wysokiej wilgotności powietrza, względem temperatury utrzymywanej w pomieszczeniu- ptaszarniach, lub innych pomieszczeniach domowych. Do tego celu posłużą nam zraszacze zamontowane w wolierach zewnętrznych, i to jest bardzo prawidłowe rozwiązanie, w takiej sytuacji. Przy hodowli wewnętrznych-wolier, najkorzystniej jest utrzymać samą wilgotność powietrza, a wtedy sporadycznie można robić kąpiele wodne samym papugom, przez zraszanie ich wodą ze spryskiwacza do kwiatów. Niemalże każde Amazonki się do tego bardzo szybko przyzwyczajają i traktują to jako codzienny kult, i przynależność do ich opiekuna. Zresztą sprawa podobnie wygląda na wolności, jak papugi szukają korzystnych takich miejsc, gdzie woda sama spływa im z górnych partii drzew, dużych liści i gałęzi. Większość ptaków czy to na wolności, czy też w niewoli, wykorzystuje każdą poranną chwilę na toaletę swojego ciała. Czynności czyszczenia sobie piór, mają mocno zakodowane w swoją świadomość, jaka ich na co dzień otacza. Każde ptaki poświęcają bardzo dużo czasu w swoim życiu na codzienną higienę, kąpiele słoneczne, wodne, i piaskowe. Budki lęgowe dla Amazonek są podobne do siebie wielkością, a ich zaopatrywanie na nie, jest w dużej mierze zależne od samych ptaków, czy par lęgowych. Dlatego też pary Amazonek powinny dobierać się same z pośród większej ilości papug, jeśli oczywiście, mamy taką możliwość. Tak właśnie dobrane odpowiednio ptaki w pary, mogą spędzić ze sobą, niemalże całe swoje życie. Możemy to wtedy nazwać bez zbędnych innych słów, prosto i wyraziście mówiąc, jest to wtedy " monogamia " Papugi zwłaszcza te duże, zwracają uwagę na swoich partnerów, z którymi łączą się tylko raz, i do końca życia. Jest to dla nich zaletą właściwą, i nigdy człowiek nie powinien w tą przypadłość ingerować. Niestety papugi trzymane w niewoli, mają się inaczej i to człowiek często dobiera pary jak sam on to widzi, a nie zwraca wtedy żadnej uwagi na ptaki, ich miłość, i przywiązanie ich do siebie. Prawidłowo złączona ze sobą para amazonek, to taka, która dobrała się samoczynnie, spontanicznie, bez ingerencji innych, trzecich osób. Czasami się zdarza, że po kilku latach z jakiś tam przyczyn, jedna z papug odejdzie, zejdzie, czy też jak kto woli zdechnie. Dobranie do tego pozostawionego przez los partnera, jest już bardzo czasochłonne, lub żmudna praca, trwająca czasami miesiącami. Jeśli już uda nam się połączyć, i dołączyć drugiego ptaka, do pary, to i tak pamięć pozostaje zawsze do końca przy tym pierwszym partnerze. Para, która jest złączona ze sobą przez kilka dobrych lat, i tworzy znakomitą, kochającą się parę, łączy się na stałe, do końca i nie ma możliwości dobrania jej drugiej papugi, drugiego partnera, chociażby byłaby w grupie kilku innych ptaków tego gatunku, takie na pozór drugie, sztuczne dobranie drugiego ptaka, jest tylko czasami wizualnie wyglądają znakomicie, ale tak rzeczywiście nie jest.... Ta wada i zaleta jest trwała, i nie można jej zmienić nigdy, w żaden wyszukany inny sposób. Chociaż zdarza się niezmiernie bardzo rzadko, że zaraz po tragedii, jedna papuga łączy się w parę, samiec z drugą samicą, która znalazła się w podobnej akurat sytuacji, a nastał okres godowych, u tych papug. Nawet młode z tęsknoty za drugą papuga padają, a ich stres, tęsknota i przeżyte silnie emocje, mają się bardzo szczególnie do tego, z czym nie potrafią sobie poradzić, w podobnych sytuacjach. Tak, więc kontynuując budowę gniazd i budek lęgowych, amazonki najbardziej lubią otoczenie do lęgów zamknięte. Budki lęgowe powinny mieć następujące wymiary : ( 35 x 35 x 70 cm ) a otwór wlotowy od 12 - 14 cm, lub mniejszy, przy czym z biegiem dni papugi same sobie go powiększa, w miarę swoich zaopatrywań na lęgi. Składają 3 jajka, przy czym wysiadywanie trwa 23-25 dni. Każde kontrolowanie budki, papugi znoszą bezwzględnie źle, i jeśli chcemy podglądać od wewnątrz ich życie, to do tego celu, najbardziej posłużą nam mini kamery, zamontowane wewnątrz każdej budki lęgowej, i wewnątrz również woliery. Jeśli zaglądamy często do budki wewnątrz, papugi mogą być zestresowane, i mogą przez to w ogóle nie przystąpić do lęgów, a na dodatek jeśli są to pierwsze lęgi, a my nie znamy szczególnych zachowań ptaków, to sytuacja wyglądać może jeszcze nie korzystniej dla nas. Uważam, że jest to postęp na czasie i nie stwarza żadnych problemów, które mogłyby przeszkadzać ptakom i wyrządzić im krzywdę. Jeśli mamy taką możliwość założenia podglądu do ptaków, to uczymy to, bo jest to bezbłędne posunięci i postęp. Jeśli mamy kilka papug z tego samego gatunku, i nie koniecznie " aestiva " , a przetrzymujemy je, tylko dla samego podziwiania piękna ptaków, to możemy je trzymać wszystkie razem, w jednej wolierze. Jest to bardzo dobra sprawa dla papug, a dla nas znakomite wyjście z takiej sytuacji, a przy tym przemiłe obserwacje, mniej kłopotliwe pod względem podawania pokarmu, oraz sprzątania pomieszczeń . Amazonki bardzo lubią, gdy ich żywot płynie z innymi papugami w stadzie, dlatego też lubią życie stadne, grupowe-życie w rodzinie. Są po prostu papugami stadnymi i większa ich grupa, przyczynić się zawsze może do pełniejszego, swobodnego życia w niewoli.
POKARM DLA PTAKÓW
Zaczynając od kiełków mogę stwierdzić, że jest to najwłaściwszy pokarm, i tym właśnie pokarmem skiełkowanym, powinny być karmione przez cały swój okres życia w niewoli, swoje papugi. Kiełki są pokarmem bardzo właściwym dla większości ptaków, w tym również i amazonek. Dostarczamy im odpowiedniej ilości witamin, w świeżej postaci, i staje się zbędne wówczas podawanie papugom sztucznych, sproszkowanych witamin. Po drugie, jak wspominałem już wcześniej, amazonki dość często, i szybko przetłuszczają swoje ciało, przy jednostronnym podawaniu im pokarmu, obfitego w takie tłuszcze w ziarnach. Musze napisać również, że u nas często się zdarza, że papugi najbardziej z podawanych wszystkich ziaren przyjmują ziarna słonecznika, i w zasadzie tylko i wyłącznie do tego jednego ziarna się najbardziej przyzwyczajają. Nie chciałbym tu narzekać na osoby, które się do tego przyczyniają, ale powinienem to zaznaczyć, że słonecznik jako ziarno suche powinno być całkowicie wykluczone z jadłospisu dla amazonek !! Dlatego, jeśli chcemy posiadać papugę zdrową, powinniśmy ją nauczyć przyjmowania wszystkich ziaren, za wyjątkiem, ziarna słonecznika. Nie chcę tu powiedzieć, że słonecznik jest całkowicie zły, i doprowadza przez to większości papug do choroby, i zatłuczenia, ale rzeczywiście tak jest !! Głównie nie ziarno za to wszystko odpowiada, ale odpowiadamy w szczególności za to my, i po pewnym czasie podawania w mieszance słonecznika przestaniemy zwracać na to uwagę, i tracimy nad tym kontrolę, co najbardziej zjada nasza papuga, i tu właśnie, może zaistnieć niezły problem, gdy okaże się że papuga wyjada tylko i wyłącznie sam słonecznik, a inne ziarna rozsypuje, pokazując nam przez to, że pojemnik na karmę jest już pusty... Inaczej ma się kwestia, z kiełkami słonecznika. Takie skiełkowane ziarna, są wolne w większej części od tłuszczów i nie posiadają go w takiej dużej postaci, w jakim mogą zaszkodzić papudze. Większość nasion skiełkowanych, są inaczej strawione przez ptaki, i samo ich trawienie, jest znacznie szybsze, i mniej szkodliwe dla wątroby ptaka. Papugi są mniej ociężałe, więcej zwinę, i stale mają znakomity apetyt. Polecam osobiście skiełkowane ziarna dla amazonek !!! Gdy podajemy ziarno suche, to taki pokarm jest znacznie dłużej strawiony przez ptaki, a często w mieszance, znajdują się ziarna starsze, niż tego roczne, co również szkodzi bardzo papugą, i wszystkim innym ptakom. Więc miejmy to zawsze na uwadze !!. Można by to rozgraniczyć i wypróbować podawać, trzy razy w tygodniu pokarm skiełkowany, a sami zobaczymy jakie będzie zainteresowanie papug suchym pokarmem ziaren, a jakie skiełkowanym pokarmem ziaren. W moim przypadku, i w mojej hodowli ptaków, wszystkie papugi dostają kilka krotnie dziennie pokarm skiełkowany, a suche ziarna przyjmują z konieczności bycia. Przy podawaniu skiełkowanych ziaren, miejmy również na uwadze, czy aby nie za dużo podajemy go jednemu ptaku, i trzeba wiedzieć, że przy podaniu większej ilością kiełków ptakom, jest małe prawdopodobieństwo, aby pokarm został nie zjedzony, tak więc zawsze ptaki z nim się rozprawiają szczególnie szybko. Przy jednej papudze trzeba mieć stały wgląd, co pewien czas w ciągu dnia, czy aby zjadła podany jej pokarm skiełkowany. W przypadku, gdy został on nie zjedzony, należy go bezzwłocznie wyrzucić, lub zastąpić go nowym, świeżym pokarmem skiełkowanym. Z warzyw i owoców papugi chętnie jedzą: jabłka, gruszki, śliwki ( bez pestek ), winogron, marchew, brzoskwinie, nektarynki, czereśnie i wiśnie ( bez pestek ), kalarepę ( w małych ilościach lub większych odstępach czasu ), kapusta pekińska może posłużyć do robienia dla papug sałatek warzywno -owocowych, a dzika róża może być podawana, ale powinna być dobrze oczyszczona z pestek i odpowiednio umyta. Podanie ptakom, pokarmów bezpośrednio które są przyniesione z dworu, powoduje u papug niestrawności i dolegliwości żołądkowe, co nie wpływają korzystnie na Amazonki i inne papugi z tego gatunku papugowatych. Jarzębina może być podawana mrożona, i suszona, z tym, że suszona powinna być odpowiednio umyta, i przed podaniem ptakom zalana letnią wodą, i pozostawiona na parę godzi, aby zmiękła i nasączyła się przez to odpowiednio. Cytrusy, i większa część owoców cytrusowych, mogą być podawane papugom , ale należy przedtem sprawdzić czy nasza papuga ma twarde odchody ( czy aby jej odchody przed podaniem owoców cytrusowych nie są wodniste ) Jeśli są za rzadkie, to nie powinniśmy ich podawać wcale. Wtedy takie owoce cytrusowe wywołują jeszcze bardziej dolegliwości żołądkowe, co może się źle skończyć dla naszej papugi. Stanowczo odradzam !! Jest jeszcze wiele owoców i warzyw, które można podawać papudze, ale tu damy sobie sami z tym rade, dlatego że to my powinniśmy zadbać o to, aby każdy owoc był sprawdzony, czysty, dobrze umyty, i w żadnym wypadku nie popsuty, nawet nie nadpsuty, co ma szczególne znaczenie przy podawaniu ich ptakom. Wiadomo, że papuga większość pokarmów, w postaci owoców niszczy ,a zjada tylko mała ich część, po wypiciu i odsączeniu soku z każdego owocu. Mimo to, nie patrząc na to niedbalstwo z ich strony, podajmy im zawsze świeże owoce, po których sami nie mamy żadnych dolegliwości, i problemów zdrowotnych, a same papugi lubią wybrany szczególny owoc. W takim przypadku zdajemy się na intuicję z naszej strony, i zawsze podajemy ptakom, pokarm w postaci owocu, i warzywa, sprawdzony, świeży, i soczysty. Po zatem należy zapamiętać sobie, że nie można podać drugi raz tego samego owocu, po którym papuga miała uprzednio złe samopoczucie, a kał był niemalże wodnisty. Taki kał wodnisty może się objawiać u papugi w tym samym tylko dniu, czasami może występować jeszcze na drugi dzień, ale w tym następnym drugim dniu, do godzin popołudniowych, kał powinien się już unormować. Nigdy nie powinna mieć papuga kału o konsystencji wody, przez dłuższy okres czasu, a takie codzienne sprawy musimy się nauczyć odpowiednio kontrolować. Jest to wtedy dla nas znak, że powinniśmy zadziałać w odpowiednim czasie. Przy podawaniu warzyw i owoców, ogólnie ptaki zawsze mają miększy kał niż po zjedzeniu suchych ziaren. Dlatego nie można nadużywać, i przesadzać w ten sposób z zielonkami. Z pokarmów suchych ziaren można podawać: słonecznik biały ( posiada najmniej tłuszczów ), ale ilości powinny i tak byś wyliczane codziennie, kukurydze świeżą lub namoczoną, mrożoną, albo gotowaną, konopie w bardzo małych ilościach, różnego rodzaju prosa od białego po złote i złociste, kanar, owies lub owsik, ( najlepiej owsik ) pszenice, kardi, dari, sorgo. Ziarna podawane Amazonką powinny być szczególnie zadbane o czystość, więc zaznaczam, że przy zakupie takiego ziarna należy zwrócić szczególną uwagę, czy nasiona są tegoroczne, czy są czyste bez większej ilości kurzu i zanieczyszczeń często zabrudzonymi plewami. Orzechy, włoskie, laskowe, oraz ziemne nie prażone. Orzechów jest różna gama, ale wymieniłem tylko te, które są najczęściej podawana przez cały okres papudze. Miło jest popatrzeć, jak papuga jest zdrowa, zawsze czynna do pobierania przez nas podawanego pokarmu. Miło jest przyglądać się zwierzęciu, które tryska zdrowiem, dobrym samopoczuciem, i chęcią do życia. Miło jest ogólnie mieć w posiadaniu ptaki zdrowe !! Tego wszystkiego życzę, zarówno Wam posiadaczom papug, i innych ptaków egzotycznych, oraz wszystkim hodowcom.
Dla wszystkich trzymaczy, hodowców i innych osób posiadających Amazonki Niebiesko-czelne (aestiva) mogę powiedzieć, że przywiązanie ptaków do opiekunów i odwrotnie, ma taką niesamowitą siłę w sobie, że utrata lub chwilowa nieobecność ptaków nie pozwala nam żyć i wciąż tęsknimy, za czymś, co posiadają w sobie te papugi.
Całość objęta prawami autora. Bez uprzedniej pisemnej zgody autora kopiowanie jest zabronione. W razie potrzeby skorzystania z materiałów znajdujących się na stronie, skontaktuj się ze mną telefonicznie lub droga mailową. Pozdrawiam Serdecznie Wardenga Jacek